Dogville – 2003
Yönetmen : Lors Van Trier
Nicole Kidman, Paul Bettany
Dogville karanlıkların yönetmeni Lors Van Trier’in tiyatrosu. 1930’lı yıllarda Amerika’da bir kasabanın öyküsünü anlatıyor tek bir dekorla, tebeşirlerle ve Grace ile (Nicole Kidman). Anlatıcının yorumlarıyla dalıyorsunuz hikayeye. -Şahsi kanaatim olarak Lord Byron’dan sonra en iyi anlatıcı Dogville anlatıcısıdır.-
Dogville bir sinema filmidir ama aynı zamanda usta işi bir tiyatro oyunudur ve yine aynı zamanda sürükleyici bir kitap. Tek bir şartla, filmin ilk 20 dakikalık kısmını iyice özümseyin.
Film karanlık ve kasvetli bir kasabada başlıyor. Anlıyorsunuz ki o karanlık ve kasvet, kasabanın tüm hücrelerine nüfus etmiş. Her evde ve odada ve her yürekte. Karanlık ve kaskatı bir kasaba. Çok uç karakterlerle tanışıyorsunuz. Her karakter en önemli özelikleriyle anlatılırken o kasabada olmamanıza şükrediyorsunuz - Ama anlıyorsunuz ki aslında o kasaba, sadece o kasabanın hikayesi değil -. Korkularından ve geçmişinden saklanan Grace çıkıveriyor aniden ortaya ve olaylar gelişmeye başlıyor. Gerisini izleyiciye bırakıyorum bu noktada.
Anti-hümanizm dolu bir anlatı Dogville. Bu yönüyle bunaltıcı, kızgınlık verici. Sorgulayıcı bir film Dogville. Ahlak anlayışının başını ve sonunu sorguluyor. Nedenlerin eylemleri haklı kılıp kılamayacağı üzerine eğiliyor. Dönüşümler üzerine kafa yorucu da bir film. İyi’nin kötü olması ya da kötünün daha da kötü olması. Duygusuz kalınması üzerine, duyguların ölmesi üzerine. Çok rahatsız edici bir film aynı zamanda. Başlangıcıyla, olaylarıyla ve sonuyla..
Anti-hümanizm dolu bir anlatı Dogville. Bu yönüyle bunaltıcı, kızgınlık verici. Sorgulayıcı bir film Dogville. Ahlak anlayışının başını ve sonunu sorguluyor. Nedenlerin eylemleri haklı kılıp kılamayacağı üzerine eğiliyor. Dönüşümler üzerine kafa yorucu da bir film. İyi’nin kötü olması ya da kötünün daha da kötü olması. Duygusuz kalınması üzerine, duyguların ölmesi üzerine. Çok rahatsız edici bir film aynı zamanda. Başlangıcıyla, olaylarıyla ve sonuyla..
“vücudu kendiliğinden
her şeyi askıya almıştı.
acı veren şeyleri düşünmüyordu
tıpkı hastalığının yayılmasına
seyirci kalan bir hasta gibi”
her şeyi askıya almıştı.
acı veren şeyleri düşünmüyordu
tıpkı hastalığının yayılmasına
seyirci kalan bir hasta gibi”
Filmi izleyin, muhakkak izleyin. Filmi sonuna kadar izleyin. Filmin sonu o kadar çok şey anlatacak ki.
Cannes, Telluride, Toronto, New York ve Sundance festivallerinin en çok konuşulan filmi Dogville, Lors Van Trier’in yönetmenliğinin zirve yaptığı film olarak da kendine haklı bir yer ediniyor sinema dünyasında.
Sinema izleyicilerinin film hakkında birleştiği tek bir gerçek var.
“ Ya filmi yarıda bırakıp, filme lanet getiriyorsunuz ya da devam edip kurgunun mükemmele yol alışını izliyorsun”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder